Een werkplek waar je jezelf kan zijn, is goud waard. Daarom zetten we in op een werkomgeving waarin iedereen zich geaccepteerd en ondersteund voelt, wat je achtergrond of uitdagingen ook zijn. Het verhaal van Vanessa, Sr. werfleider/Exploitatie op onze milieuafdeling, toont hoe openheid, steun en respect voor persoonlijke keuzes bijdragen aan een warme werksfeer. Ze deelt haar ervaring van transitie van man naar vrouw en hoe Mourik haar daarin steeds heeft gesteund.
De sneltrein van verandering
Vanessa vertelt: "Ik wist al heel lang voor mezelf dat ik deze verandering wilde, maar je hebt ook de steun en de juiste omstandigheden nodig. Het is een proces waarbij het lijkt alsof een emmertje langzaam volloopt, en op een gegeven moment is dat ene druppeltje te veel. Toen was voor mij het moment om er echt iets aan te doen." Vanessa gaat verder: “Toen ik de knoop had doorgehakt, voelde dat als een enorme bevrijding. Vanaf dat moment kon het voor mij niet snel genoeg gaan. Maar ik besefte ook: de mensen om mij heen hebben tijd nodig om mee te zijn. Je kan het vergelijken met een sneltrein die langs verschillende stations rijdt. In elk station staan mensen die willen instappen, maar je moet hen wel de kans geven om op die trein te springen.”
Gendertransitie op het werk
Eens thuis de knoop was doorgehakt, was de eerstvolgende stap de werkomgeving. Vanessa vertelde dit aan haar leidinggevende, die meteen haar steun uitsprak. Samen stapten ze naar de directeur, die haar beslissing eveneens volledig ondersteunde. “Dat voelde fantastisch,” vertelt ze. “We zijn zelfs samen naar een centrum in Gent gegaan om advies in te winnen over hoe je zo’n gendertransitie op de werkvloer best aanpakt.”
“Dan heb ik eerst een mail gestuurd naar alle collega’s met de boodschap dat mij iets van het hart moest,” legt ze uit. “Daarna volgde er een bericht van onze directeur waarin hij bevestigde dat Mourik dit volledig steunt. Dat voelde niet als een pakje van mijn hart, maar als een hele ton.” De reacties waren positief. “Sommige collega’s waren verrast – logisch, want dit hoor je niet elke dag – maar iedereen reageerde begripvol. Enkele mensen hadden vragen, maar ik had in de mail geschreven dat ze altijd bij mij terechtkunnen. Dat is voor mij het belangrijk: openheid. Als je open bent, krijgen mensen de ruimte om het te begrijpen.”
Ook Vanessa haar nieuwe naam was voor collega’s in het begin even wennen. “Veel mensen kenden me nog onder mijn oude naam, en die werd af en toe nog eens gebruikt. Maar intussen gebeurt dat bijna niet meer. En als iemand zich toch eens vergist, denk ik: ‘What’s in a name?’"
Als je open bent, krijgen mensen de ruimte om het te begrijpen.
Ook het mentale aspect speelt een grote rol bij zo’n transitie. “Je kan het vergelijken met een weegschaal. Soms overheerst het ene, dan weer het andere. Maar op een bepaald moment raakt die balans zó verstoord dat je twee verschillende werelden gaat leven – en dat valt gewoon niet meer te combineren.” Wie aan een gendertransitie begint, doorloopt daarom ook een traject met psychologische ondersteuning. Maar ook bij een centrum in Nederland vond Vanessa support. “Ik heb veel steun gevonden bij een centrum in Nederland, waar ik met mensen in gelijkaardige situaties kon praten. Dat hielp enorm.”
Voor wie met gelijkaardige gevoelens worstelt, heeft ze een duidelijke boodschap: “Ga op zoek naar wie je écht bent. Laat alles even los en laat de tijd zijn werk doen. En praat ook met vrienden of familie, maar pas wanneer je zelf wat verder in het proces zit. Eerst moet je echt zelf stevig in je schoenen staan.”
Tot slot speelt de werkcontext een belangrijke rol. “Wat Mourik voor mij bijzonder maakt, is de open cultuur. Onze functies zijn niet strikt afgebakend en dat zorgt ervoor dat je gemakkelijk met collega’s of leidinggevenden in gesprek kan gaan. Het maakt niet uit over welk onderwerp. Je wordt gehoord, en dat is goud waard.”
